در کتابهای تاریخی آمده است که شهرستان آستانه اشرفیه در گذشته چورکوچان نامیده می شد و چور در زبان گیلکی به معنای زمین بایر و بلااستفاده ( لم یزرع ) بکار می رود.
اما پس از تدفین حضرت سید جلال الدین اشرف ( ع ) در این منطقه، مورد توجه مردم قرار گرفت و تبدیل به منطقه ای کشاورزی و حاصلخیز شد.
آبرفت های حاصل از رودخانه عظیم و خروشان سفیدرود باعث حاصلخیزی بسیار زیاد این منطقه شده است، بطوریکه هم اکنون زمین بایر و بلااستفاده در این شهرستان به ندرت یافت می شود.
حاصلخیزی این خاک باعث شده تنوع وسیعی از محصولات کشاورزی در این شهرستان وجود داشته باشد و به قول کارشناسان کشاورزی به نمایشگاه بزرگی از مرغوبترین محصولات کشاورزی تبدیل شده است.