تیم ملی فوتبال امید ایران با باخت مقابل ازبکستان حتی به عنوان تیم دوم هم به جام ملت ها راه نیافت و المپیک را از دست داد
به گزارش پایگاه خبری شلتوک؛ در مرحلۀ مقدماتی بازی‌های زیر ۲۳ سال آسیا از هر گروه تیم‌های اول به‌صورت مستقیم به مرحله نهایی صعود کردند و ۴ تیمِ هم از بینِ تیم‌های دوم گروه‌ها به مرحلۀ بعد رفتند.
ایران در جدول تیم‌های دوم، بعد از کویت، تاجیکستان و چین، از لحاظ امتیاز و تفاضل و گل‌زده با مالزی مساوی شد اما به‌خاطر دریافت کارت زردهای بیشتر نسبت به این تیم (۷-۴) در ردۀ پنجم قرار گرفت و حذف شد و رویای صعود فوتبال ایران به المپیک ۴ سال دیگر به تعویق افتاد.
آخرین صعود ایران به مسابقات المپیک به ۱۹۸۰ مسکو برمی‌گردد؛ چهار سال بعد از حضور درخشان ایران در رقابت‌های فوتبال در مسابقات المپیک ۱۹۷۶ مونترال که البته به دلیل تحریم سیاسی، ایران فرصت حضور در این رقابت‌ها (۱۹۸۰) را پیدا نکرد.
از آن پس و پس از یک دوره تحریمی دیگر (۱۹۸۴- لس‌آنجلس)، ایران در هر شرایط و با هر تدارکی موفق به حضور در دور نهایی مسابقات فوتبال المپیک نشده است.
از ۱۹۸۷ که پرویز دهداری با تیم کم نام و نشان در دو بازی مقابل کویت در دو دقیقه به پایان مسابقه بازی را به کویت و کاپیتان باتجربه‌اش، موید حداد، واگذار کرد تا ناکامی دوگانه حسن آقای حبیبی با دو تیم بااستعداد (۱۹۹۲ بارسلونا و ۱۹۹۶ آتالانتا) و سپس حذف تیم پر ستاره ایران با ستاره‌هایی مثل جواد نکونام، مهدی مهدوی‌کیا و رسول خطیبی با مربیگری اگون کوردس (المپیک سیدنی ۲۰۰۰) تا دیشب که تیمی کم استعدادتر و در فقدان بازیکنان سرشناس موفق به صعود به المپیک نشد.
تورنمنت‌هایی که در دور اول و دوم آن کنار رفته‌ایم تا خط تیره مقابل حضور ایران در مسابقات فوتبال المپیک باقی بماند، از دست‌مان در رفته است اما این دهمین ناکامی پی در پی تیم‌های ما در صعود به المپیک بود که به جز دوره اول (سال ۱۹۸۷) در بقیه اوقات با تیم‌های زیر ۲۳ سال در مسابقات انتخابی شرکت کرده‌ایم. جالب اینکه این تیم‌ها اغلب پر ستاره بوده‌اند و البته در دوره‌هایی هم بحران استعداد آنها را تهدید می‌کرده است اما همین بازیکنان در ساختار تیم ملی بزرگسالان تیم‌های قدرتمندتری را تشکیل داده و از سال ۲۰۱۴ یه صعود متوالی به جام جهانی داشته‌اند. ضمن اینکه ایران به جام‌های جهانی ۲۰۰۶ و ۱۹۹۸ نیز صعود کرده است
اما تیمی که به ازبکستان رفته بود، تیمی نوپا و در مسیر شکوفایی بود. با مربیگری رضا عنایتی، سرمربی نه چندان باتجربه اما جدی و خوش آتیه‌ای که فقط یک گل برای حضور در جام ملت‌های آسیا کم آورد؛ نتیجه‌ای نامنصفانه برای تیمی که در یکی از سخت‌ترین گروه‌های مقدماتی شرکت کرده بود. ایران که با از دست دادن سید خود در مسابقات المپیک مجبور به سفر به ازبکستان و بازی با یکی از قوی‌ترین تیم‌های رده زیر ۲۳ سال در آسیا بود و البته با اشتباهات بچگانه و خطاهای محاسباتی نتوانست با یک پیروزی پرگل‌تر مقابل افغانستان به دور بعدی رقابت‌ها نفوذ کند و با کارت شماری از دور مسابقات کنار رفت.
نیم قرن دوری از حضور در رقابت‌های المپیک، رقم عجیبی برای فوتبال ما است. انگار گره‌ای به کار تیمی افتاده که هر چهار سال به چهار سال ما را با یکی دو بازی خوب و یکی دو برد پرگل امیدوار می‌کند و بعد در مسابقه سرنوشت‌ساز اصلی بند را به آب می‌دهد.
چه بد که ما تنها غول آسیایی حذف شده از جام ملت‌های آسیا هستیم؛ چه بد که هیچ همدردی در این غم بزرگ نداریم./پایان پیام
