آغاز سال تحصیلی برای برخی تلخ تر از آنست که آهنگهای بوی ماه مهر بتواند آنها را به هیجان بیاورد.
در حالی که طبق اصل ۳۰ قانون اساسی، حق تحصیل تا ۱۲ سال رایگان است ، اما آنطور که به نظر می آید تحصیل در ایران آنچنان رایگان هم نیست ...
درحال حاضر که به دلیل مشکلات اقتصادی دخل و خرج اقشار پایین جامعه به هیچ وجه تناسب ندارد ، هزینه های شروع سال تحصیلی که حدود یک ماه حقوق یک کارگر را شامل می شود شیرینی شروع مدارس را به تلخی مبدل می کند.
جدای از هزینه های ابتدایی با توجه به تغییر فصل و رشد سریع دانش آموزان قطعا مخارج لباس گرم و … نیز به این مخارج اضافه خواهد شد .
علاوه برآن دانش آموزانی که در سن رشد قرار دارند ،بایستی از نظر تغذیه سالم نیز مورد توجه قرارگیرند تا کارآیی آنها در تحصیل افت نکند.
حال بگذریم از انواع و اقسام هزینه کلاسهای فوق العاده و جبرانی و هزینه جزوه و حتی هزینه برگه امتحانی و...
و تمام این موارد هزینه مازادی را به خانواده ها تحمیل می کند.
حال که دولت در صدد است خانواده های ایرانی را مجاب به فرزندآوری کند و جوانی جمعیت را در اولویت قرار داده ، بهتر نیست به جای حرکات نمایشی و وعده های بی سرانجام ، به یکی از اساسی ترین نیازهای فرزندآوری مانند امنیت تحصیلی توجه ویژه ای نماید و ملزومات تحصیل واقعا رایگان را فراهم کند ، تا دغدغه مخارج تحصیلی به خانواده هایی که عموما با مشکلات مسکن و شغل مناسب نیز دست و پنجه نرم می کنند تحمیل نشود!
حداقل بگیران و دهک های پایین جامعه با چنین مخارج سرسام آوری یک فرزند را هم به سختی راهی مدرسه میکنند چه برسد به دو فرزند یا بیشتر…
در چنین شرایطی شروع ماه مهر به جای آنکه آهنگ « مدرسه ها واشده » را به ذهن متبادر نماید ، فیلم بچه های آسمان و تعویض کتانی را بین خواهر و برادر به یاد مردم می اندازد…
