عطر خوش انتخابات

بعد چهار سال دوباره بازار طرح های عمرانی و افتتاحیه ها و بیانیه ها و خودنمایی ها داغ شد و هر کس به دنبال کلاهی است که از این نمد بسازد. ورزشکاران و سلیبریتی ها محبوب مسئولان شدند، دیدارها قارج گونه رشد کردند، خانواده شهید و افراد محبوب مردم با ارزش شده اند. همه از امید حرف میزنند، از کارهایی که میتونن برا شهر بکنن اگه انتخابشون کنیم، بقیه مسئولا هم مرتب به بهانه انتخابات میان رو انتن و … و من نشسته ام گوشه ای و می شمارم وعده های انجام نشده، طرحهای نیمه تمام مشکلات مکرر سالها و دلم میخواد بدونم اونیکه اومده کاندیدا شده اینا رو شمرده؟ چون حس میکنم مردم دیگه توان شمردن ندارن… طرح حرم، پل کورکا، پل تا پل، اسکله کیاشهر، مرگ بادام آستانه، شالی کارای مظلوم، کارخونه های وعده داده شده، شیلات نیمه جان، دانشگاهای رو به ورشکستگی، جاده کیاشهر تصادف خیز، ساحل بی امکانات، فاضلاب مشکل دار شهر، پل چوبی رو به زوال، کمربندی نیمه کاره …. ، دپوی غیر اصولی زباله، معضلات دست فروشان و اصناف، صنایع دستی نابود شده، بیکاری کمر شکن و مهاجرت بی رویه، ویلا سازی های قارچ گونه و نابودی جنگل و ساحل، مدارس بی امکانات، سفیدرود و حشمت رود پر فاضلاب و …