در حالی که بسیاری از گردشگران به دنبال سکوت وآرامش دریا هستند امّا به دلیل کمبود امکانات ، عدم تبلیغات مناسب و نبود زیر ساخت های تفریحی طرحهای کیاشهر ناشناخته مانده ومورد اقبال گردشگران قرار نگرفته است .
محمد ملکی می گوید :« ما تقریبا هر هفته برای شنا از رشت به انزلی می آمدیم تا اینکه یکی از دوستان طرح عسکرآباد را به ما معرفی کرد ، با اینکه ساحلی بسیار تمیزتر و خلوت تری است امّا تابلوهای تبلیغاتی و راهنمایی خیلی کمی دارد .»
بعضی از طرحها مانند لله وجه سر حتی برای اهالی آستانه نیز ناشناخته است و به دلیل تابلوهای راهنمای کم ، کوچک و نامناسب بسیاری از افراد آن را به سختی پیدا می کنند ،به نظر می رسد در این زمینه بخشداری بسیار ضعیف عمل کرده است ، اکنون که فضای مجازی و سایتهای اینترنتی مهمترین منابع تبلیغاتی به شمار می روند ،عدم تبلیغات اینترنتی موجب مهجور ماندن طرحهای ساحلی کیاشهر شده است .
از دیگر دلایل عدم استقبال گردشگران ،نارضایتی از ارائه خدمات در این طرحها می باشد .
وقتی طرح ساحلی تعریف می شود و برای ورود به آن ورودی دریافت می شود توقع دریافت حداقل امکانات حق مردم است و یکی از مهمترین دلایل اقبال تلقی می شود .
خانم مهدی پور که از رودبار به پل چوبی آمده و از وضعیت سرویس های بهداشتی در طرح بانوان بسیار ناراضی است می گوید : «ساعت کار طرح بانوان خیلی کوتاه است ،داخل طرح امکاناتی برای گذاشتن وسایل و لباس وجود ندارد، امکانات سرویس های بهداشتی ضعیف است و تعداد آلاچیق ها ومبلمان ساحلی بسیار کم است ، واقعا ورودی برای چی دریافت می کنند ؟ »
از سویی دیگر امکانات تفریحی و اقامتی مناسبی در ساحل کیاشهر وجود ندارد. با کمی دقت به سواحل مازندران ویا انزلی متوجه می شویم که پلاژهای ارزان، ویلاهای کوچک ویا حتی اتاقکهای ارزان ساحلی در این نقاط به وفور یافت می شوند.
همچنین عدم وجود بازی های ساحلی و دریایی جذابیت سواحل کیاشهر را کاهش داده است ،درحالی که به فاصله اندک در سواحل شرق گیلان ونیز انزلی با راه اندازی انواع بازی های آبی و ساحلی گردشگران را جذب نموده اند ، مانند : موج سواری ، قایق سواری ، فلای بورد ، جت اسکی ،شاتل سواری ،اسکوتر ، پاراسل ،اتوبوس دریایی ،بالن و ماشین وموتور سواری در ساحل و همچنین آکواریوم یا پارک آبی . البته چند سالی از ساحل کیاشهر به عنوان پیست موتور سواری استفاده می شد که مورد اقبال عموم واقع شده بود امّا در چند سال اخیر تقریبا متروکه شده است .
سینا روحانی دوست از اهالی کیاشهر که در اجاره ویلا فعالیت دارد می گوید : «خیلی از گردشگران ازما درباره امکانات تفریحی و بازیهای دریایی سوال می کنند و مثلاً بخاطرنیم ساعت جت اسکی حاضرندکلی پول بپردازند به همین دلیل به انزلی می روند
یکی دیگراز راههای ایجاد جذابیت های تفریحی و نیز تبلیغات می تواند برگزاری جشنواره های ابتکاری و یا بومی ـ محلی باشد مانند : جشن آغاز فصل شنا ـ یا آغاز ماهیگیری ، جشن بادبادکها ، مجسمه های شنی ، یا مسابقات محلی مثل کشتی گیله مردی ، طناب کشی یا فوتبال و والیبال ساحلی ، که می تواند در جهت جذب بودجه از مسئولان و جلب توجه عموم مردم موثر باشند .
مسئله دیگر که موجب عدم رضایت گردشگران شده، نبود امکانات غذاخوری وفروشگاه های سوپرمارکتی مناسب است. فرانک رضاپور که از اصفهان به گیلان آمده است می گوید :«رستوران مناسبی در ساحل کیاشهر پیدا نکردیم که در کنار دریا ومحیطی خانوادگی بتوانیم از غذاهای محلی گیلان لذت ببریم یا اتاقکهایی که اختصاصی باشند به همراه باربیکیو که هزینه ساعتی دریافت کنند مانند سواحل انزلی.»
در حالیکه در انزلی رستوران های ساحلی بسیار زیادی وجود دارد و در حاجی بکنده که شلوغترین طرح ساحلی گیلان است صدها آلاچیق غذاخوری موجود است که در بعضی ماهها تا نیمه شب خدمات ارائه می کنند . کوتاه بودن ساعات ارائه طرحهای شنا و نبود روشنایی مناسب جهت بهره مندی شبانه از آلاچیق های ساحلی از دلایل دیگر نارضایتی گردشگران است.
رویا جلالی زاده از اهالی آستانه اشرفیه در این خصوص می گوید :«تابستان امسال دوبار به طرح انبارسر رفتیم که به دلیل نبود روشنایی پیاده نشدیم و برگشتیم و با اینکه تمیزی و آرامش آن را بسیار دوست داشتیم نتوانستیم از آن استفاده کنیم .»
البته امسال طرح گردشگری مسرور در منطقه عسکرآباد برخی از این نواقص همچون روشنایی ساحل در شب ، نظافت سرویس های بهداشتی و مبلمان ساحلی را برطرف کرده، اما هنوز تا تبدیل شدن به یک طرح گردشگری ایده آل فاصله دارد.